De afgelopen tijd is de doeltreffendheid van wachtwoorden als beveiligingsmaatregel onder de loep genomen. Omdat ze gemakkelijk geraden, gestolen of omzeild kunnen worden, worden wachtwoorden als ontoereikend beschouwd voor het beveiligen van gevoelige informatie. Gelukkig zijn er veiligere alternatieven gekomen, waarbij termen als “tweeledige verificatie” en “meervoudige verificatie” steeds populairder worden.
Deze termen kunnen abstract klinken voor wie er niet mee vertrouwd is, wat kan leiden tot verwarring over de functies ervan en verschillen ertussen. In dit artikel worden de verschillende vormen van verificatie uitgesplitst, wordt uitgelegd hoe ze werken en hoe ze de online informatiebeveiliging kunnen verbeteren.
Enkelvoudige verificatie
Voordat we in de fijne kneepjes van meervoudige en tweeledige verificatie duiken, is het goed om te weten wat de voorganger ervan was, namelijk enkelvoudige verificatie. Bij de eenvoudigste vorm van verificatie – enkelvoudige verificatie – is er slechts één factor nodig om de identiteit van een gebruiker te verifiëren. Meestal wordt hiervoor een wachtwoord gekoppeld aan een bijbehorende gebruikersnaam, een methode die op grote schaal wordt gebruikt voor het aanmelden bij online accounts.
Hoewel de enkelvoudige verificatie handig is vanwege de eenvoud, vertoont deze duidelijke beveiligingsgebreken. Gemakkelijk te raden wachtwoorden of gestolen inloggegevens kunnen leiden tot onbevoegde toegang, waardoor de beveiliging van gebruikersaccounts en vertrouwelijke gegevens in gevaar komt. Daarom werd het noodzakelijk om extra beveiligingslagen in te voeren in het verificatieproces, wat heeft geleid tot tweeledige en meervoudige verificatie. → Graaf dieper: Het Optus Datalek – Stappen die u kunt nemen om uzelf te beschermen
Tweeledige verificatie
Tweeledige verificatie breidt de eenvoud van enkelvoudige verificatie uit met een extra beveiligingslaag. Gebruikers moeten niet alleen een wachtwoord opgeven, maar ook hun identiteit verifiëren met een extra factor die alleen zij bezitten. Deze extra factor neemt vaak de vorm aan van een unieke code die naar de mobiele telefoon van de gebruiker wordt gestuurd.
De redenering achter deze methode is eenvoudig: zelfs als een hacker erin slaagt om het wachtwoord van een gebruiker buit te maken, moet hij nog steeds de unieke code te pakken zien te krijgen om toegang te krijgen. Het is echter belangrijk om op te merken dat deze methode niet helemaal waterdicht is. Slimme hackers die de unieke code weten te onderscheppen of duplicaatwebsites maken om inloggegevens te stelen, kunnen deze beveiligingsmaatregel nog steeds omzeilen. Ondanks de kwetsbaarheden maakt de complexiteit van deze hackmethoden tweeledige verificatie aanzienlijk veiliger dan de tegenhanger met één factor.
Ook het vermelden waard is “echte” tweeledige verificatie, waarbij gebruikers een uniek apparaat krijgen, zoals een beveiligingstoken, dat een unieke code voor de gebruiker genereert. Deze code, die met vaste intervallen verandert, wordt gekoppeld aan een profiel in een database, waardoor raden onmogelijk wordt.
Meervoudige verificatie
Voortbouwend op de concepten van tweeledige verificatie, introduceert meervoudige verificatie nog meer factoren voor gebruikersverificatie. Deze factoren omvatten meestal iets dat de gebruiker bezit, iets dat uniek is voor zijn fysieke wezen, zoals een netvlies- of vingerafdrukscan. Locatie en tijdstip kunnen ook als extra verificatiefactoren dienen.
Hoewel het idee van meervoudige verificatie misschien lijkt op een concept uit een sciencefictionfilm, wordt het al op grote schaal toegepast, vooral door financiële instellingen. Dankzij de vooruitgang in de cameratechnologie kon gezichtsherkenning als veilige herkenningsmethode worden geïmplementeerd, waardoor een extra factor aan het proces van meervoudige verificatie is toegevoegd. → Graaf dieper: Banken gebruiken biometrische maatregelen als bescherming tegen fraude
Tweeledige en meervoudige verificatie implementeren
Vanwege de potentiële kwetsbaarheden die gepaard gaan met enkelvoudige verificatie is het implementeren van tweeledige of meervoudige verificatie voor gevoelige online accounts een noodzaak geworden. Deze extra beveiligingslagen helpen uw digitale informatie te beschermen tegen gewetenloze elementen. Tweeledige verificatie maakt gebruik van een wachtwoord en een extra verificatielaag, zoals een unieke code die naar uw mobiele apparaat wordt gestuurd, waarmee u kunt bewijzen dat u inderdaad de rekeninghouder bent. Met meervoudige verificatie worden extra verificatie-elementen toegevoegd, zoals biometrische gegevens of uw fysieke locatie.
Hoe implementeert u deze vormen van verificatie? De meeste online serviceproviders bieden nu tweeledige verificatie als optie in hun beveiligingsinstellingen. Als u voor dit extra beveiligingsniveau hebt gekozen, moet u telkens wanneer u probeert in te loggen een unieke code invoeren die naar uw mobiele apparaat wordt gestuurd. Voor meervoudige verificatie kan het proces nog extra stappen vereisen, bijvoorbeeld het verstrekken van biometrische gegevens zoals gezichtsherkenning of vingerafdrukken. Deze extra stappen zijn echter een klein ongemak vergeleken met het potentiële risico dat uw gevoelige gegevens in gevaar komen. → Graaf dieper: Maak het werk van een hacker moeilijker met tweeledige verificatie
Wat is biometrische verificatie?
Biometrische verificatie maakt deel uit van meervoudige verificatie en maakt voor de verificatie gebruik van unieke fysieke of gedragskenmerken. Biometrische verificatiemethoden omvatten gezichtsherkenning, vingerafdrukken, irisscans, stemherkenning en zelfs uw typepatroon. Deze methoden worden langzamerhand gemeengoed, waarbij smartphonefabrikanten het voortouw nemen bij het implementeren van vingerafdrukscanners en gezichtsherkenningstechnologie in hun apparaten. Het voordeel van biometrische verificatie ten opzichte van traditionele wachtwoorden ligt in het unieke karakter ervan; wachtwoorden kunnen worden geraden of gestolen, maar biometrische kenmerken zijn uniek voor elk individu.
Zoals bij alle vormen van technologie, heeft biometrische verificatie ook nadelen. Het is bijvoorbeeld mogelijk niet altijd nauwkeurig, omdat gelaatstrekken of vingerafdrukken in de loop der tijd kunnen veranderen door veroudering of verwondingen. Er zijn ook gerede zorgen over privacy en het mogelijke misbruik van biometrische gegevens als ze in verkeerde handen vallen. Met de juiste beveiligingen en gegevensversleuteling kan biometrische verificatie echter een veilige en efficiënte manier zijn om online accounts te beschermen tegen ongeautoriseerde toegang.
McAfee Pro Tip: Biometrische verificatie heeft zeker zijn sterke en zwakke punten, dus het is belangrijk om de beste combinatie van verificatie- en beveiligingssoftware voor uw apparaten en accounts te kiezen. Lees meer over de mogelijkheden en kwetsbaarheden van biometrische verificatie.
Afsluitende punten
Naarmate onze digitale voetafdruk groeit, neemt ook de behoefte aan veilige verificatiemethoden toe. Enkelvoudige verificatie is weliswaar eenvoudig en handig, maar voldoet niet meer om gevoelige online informatie te beschermen. Tweeledige verificatie en meervoudige verificatie bieden een extra beveiligingslaag, waardoor het risico op onbevoegde toegang aanzienlijk wordt verminderd.
Daarnaast heeft de vooruitgang in biometrische technologie een nieuw domein van veilige verificatiemethoden geïntroduceerd die uniek zijn voor elk individu. Het doel is niet om alle risico’s te elimineren, maar om ze te beperken tot een acceptabel en beheersbaar niveau. Kies bij het instellen van uw online accounts altijd voor het hoogst mogelijke beveiligingsniveau, of dat nu tweeledige, meervoudige of biometrische verificatie is. Maak optimaal gebruik van deze methoden en doe er op die manier alles aan om uw digitale informatie te beschermen.
Blijf op de hoogte
Volg ons om op de hoogte te blijven van alles wat met McAfee te maken heeft en op de hoogte te blijven van de nieuwste beveiligingsrisico’s voor consumenten en mobiele apparaten.
